فرض كنيد يك فرد بي سرو پائي يك فوق تخصص مغز و اعصاب و يا يك فوق دكتراي فيزيك اتمي را سر موضوعي(مثل قصد تجاوزبه متخصص) به قتل برساند. مطابق شرع نهايت حكم او قصاص و احتمالا ديه است. اما آيا وجودي كه براي آن ساليان متمادي زحمت كشيده شده و الان داراي چند فرزند ريز و درشت است كه تربيت آنها اميدي براي جامعه است با وجودي كه جز هرزه‌گي و بي سر و پائي و سربار بودن براي جامعه چيزي نيوده است يكسان است؟ آيا اين نقص زندگي است يا نقص قانون